Start van de Indonesische tak

Johannes de Quant werd geboren op 23 april 1841 in Dordrecht, Nederland. Hij reisde in juli 1862 aan boord van het schip Rotterdam naar Java om onderwijzer te worden. Zijn eerste aanstelling werd in 1862 tijdelijk geplaatst in Weltevreden, een buitenwijk van het toenmalige Batavia, het huidige Jakarta. Op 21 april 1864 trouwde hij met met Christina Reijgers. Hij is overleden op 49-jarige leeftijd in Soekaboemi, Indonesië.

Christina Reijgers werd geboren op 21 april 1844 in Soerakarta (ook wel Solo genoemd) en overleed op 9 juli 1919. Zij trouwde op 23 februari 1864 met Johannes. Het is onduidelijk hoe zij elkaar hebben ontmoet, maar na hun huwelijk werd Johannes in 1865 naar Soerakarte gedetacheerd waar de familie van Christina woonde. Hij werkte daar op dezelfde school als Christina’s vader. In augustus 1886 werd Johannes vermeld als eerste assistent-leraar 2e klas op de openbare eerste basisschool. Ook was er een tweede basisschool en was zij onderwijzeres met de naam C.H. Reijgers.

In het verhaal over onze connectie met de familie Van Motman en Reijgers kunnen we zien dat er destijds twee personen waren die Christiaan Hendrik Reijgers heetten. De ene was C.H. Reijgers senior en was toen ongeveer 49 jaar oud. C.H. Reijgers junior was pas 21. Vermoedelijk was Christiaan senior de leraar op die school.

In de koloniale tijd was er sprake van behoorlijk wat racisme en een strikte hiërarchie in de samenleving. Blanken stonden bovenaan, gemengde of Indo-Europeanen zaten in het midden en Indonesiërs onderaan. Nu, 160 jaar later, is dat moeilijk met zekerheid te zeggen, maar waarschijnlijk was een een Hollandse docent (wat een goede positie was), een goede partij voor Christina. Maar ook vice versa, want er waren weinig Hollandse vrouwen dus een dochter uit een docenten geslacht was waarschijnlijk ook een goede partij voor Johannes. Gelukkig voor ons hebben ze elkaar gevonden. Samen kregen ze elf kinderen van wie er 9 volwassen werden.

Ook Johannes en Christiaan senior worden genoemd in relatie tot de protestantse kerk in Soerakarta in 1867. Johannes is diaken en secretaris, Christiaan is eerste lezer en beheerder van het armoedefonds.

In juni 1869 was Johannes hoofdonderwijzer in Salatiga, een klein stadje ongeveer 60 km ten noordoosten van Surakarta.

Van 1874 tot 1876 kreeg hij twee jaar ziekteverlof om naar Nederland te reizen. Christina en de familie reisden met hem mee. Zij woonden in die jaren in Gouda aan de Turfsingel 72a (later
121). Dit zou de eerste keer zijn geweest dat zijn ouders Pieter de Quant (een plattelandsagent) en Petronella de Quant-Haassis hun kleinkinderen te zien kregen. Christina beviel op 5 februari 1875 van Carolina de Quant terwijl ze in Nederland was.

Johannes stierf in 1890. Christina leefde nog 29 jaar en stierf in 1919 in Bandung.